فضلا و دانشمندان

در ایام دانشجوی (ره) شبی در سالن تیلفیزیون با دوستان و یاران اجتماع کردیم.شبکه 4 مستند رنگهای نامتنهای رو گذاشته بود که درباره هندسه فرکتال و اعداد ماندلبرو بود.مجری این مستند هم کسی نبود جز جناب سر آرتور سی کلارک،یه عشق فیلم بینمون بود که از قضا رشته ش ریاضی بود و تازه تونسته بود به ما حالی کنه غیر از ایرج قادری و مسعود کیمیایی کارگردانهای دیگه هم توی دنیا زیست کردن یا در حال زیستن.و ماها رو وادار کرد بشینیم پای ادیسه فضایی کوبریک.ماهم به مصداق سخن گوریل چون گوریل بیند خوشش آید با اپیزود اول این فیلم یه حال اسیدی کردیم.حالا می دونستیم که یکی از نویسنده گان فیلمنامه این فیلم همین جناب مستطاب سی کلارکه!
آقا ما نشستیم پای این رقص شیطانی رنگها و آدمای عجیب غریبی که فرت و فرت ریاضی و نرم افزار و زیست بارمون می کردن و هر لحظه بیشتر افسون می شدیم.خصوصا که آهنگ روی این سیرن هایی که با سرایش رنگ ماها رو می کوبیدن به سقف این سالن اثر جناب دیوید گیلمور بود.آقا ما مات و شوکه و کف آلود در بحر مکاشفت بودیم که یهو یکی از برادران که آبمیوه ای(اونوقتا ساندیس به وفور یافت نمی شد) هم در دست داشتند اومدن بی توجه به این جمع مدهوش دل و جان از دست بشده،کانال رو زدن یک و سخنرانی در جمع فضلا!!! همون لحظه ای که کانال عوض شد آن خطیب محترم داشتن خطاب به حضار می گفتن:

علمای ما! دانشمدان ما! دشمن را....
من و چند نفر از عشاق زدیم بیرون و پکیدیم از خنده..اگه اینا دانشمندانند پس اونا چی ان؟اگه اونا دانشمندانند پس اینا...

شیخ نوشت:بعد تقریبا 10-12 سال دوباره توفیق زیارت این فیلم نصیب شد.بهونه ای شد این پست برای تجدید میثاق با آرمانهای بلند هندسه فراکتال (قب)
می تونین کامل این فیلم رو در یوتیوب ببینین