اِستراگُن: بیا بریم!
ولادیمیر: نه! نمیتوانیم!
اِستراگُن: چرا نه؟
ولادیمیر: ما منتظر گودو هستیم
اِستراگُن: آها!
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
من در خانه خویش نشسته ام و در هیچ چیز از هیچ کس پیروی نمی کنم.و به ریش استادانی که نمی توانند به خود بخندند پوزخند می زنم
0 شطح الفحول::
ارسال یک نظر