همیشه، ولی، مخصوصاً
وختایی که می فهمم دوسَم نداری
دلم می خواد تو رو هم از تُو بغلِ مادرم ببینم
مثِ آدمایی که نگاشون می کردم
تُو بچگی م
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
من در خانه خویش نشسته ام و در هیچ چیز از هیچ کس پیروی نمی کنم.و به ریش استادانی که نمی توانند به خود بخندند پوزخند می زنم
0 شطح الفحول::
ارسال یک نظر