web 2.0

۱۳۸۹ بهمن ۲۰, چهارشنبه

شبانه

آری من نمی توانم که بپرم
به گاه پریدن قارقار کبوتری
را
در یلدای بی پایان
شبی تیره
در منظر خویش
مزمزه کردم
و پرواز روی از من گرفت
پرواز!
چون کرمی
در سیاهی شب
به سوی خط سرخ افق
خزید و رفت

0 شطح الفحول::

ارسال یک نظر