چشم انداز

با برادرزاده ی 9 ساله م صحبت می کردم،بهتره بگم که برای سوغات و نحوه ی ارسالش سرش رو شیره می مالیدم.بهش گفتم که اگه بزرگ شدی 10 میلیون بهت میدم هر چیزی که خواستی واسه خودت بخر.اون هم به عنوان یک بچه ی 9 ساله شروع کرد از نیازها و آرزوهای یک پسر 20 ساله حرف زدن...
بعد مکالمه به این فکر میکردم من چقدر از اون جلوترم؟ از دیدگاه یک انسان حسرتمند به نیازها و اعمال یک مک گافین خوشبخت نگاه میکنم و می اندیشم بدون اینکه حتی یک لحظه فکر کنم که دارم از چشم انداز یک خاسر به شادکامی خیره میشم!
برداشت بیمار از سلامتی چیست؟برداشت ضعیف از قدرت؟
و چند نفر از ما اگر به سلامتی رسیدیم یا قدرت،قادر به تحول نگاه خود هستیم و از همان دریچه نگاه نمی کنیم به موضوع؟ آیا اصولا بدون تحول نگاه می تونیم سالم باشیم یا قوی؟اگر تقی به توقی خورد و شرایط عوض شد آیا گدایی نیستیم در لباس پادشاه؟
آیا می تونیم در هنگام بیماری به سلامت نگاه کنیم و برداشت یک بیمار را از سلامت لمس کنیم و در هنگام سلامت به بیماری نگاه کنیم و برداشت یک سالم را از بیماری ببینیم؟