بيني تو با زاويه اي هر روز فراري تر از خط افق،
به يادم مي آورد
که پرواز را
گاهی
نباید به خاطر سپرد
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
من در خانه خویش نشسته ام و در هیچ چیز از هیچ کس پیروی نمی کنم.و به ریش استادانی که نمی توانند به خود بخندند پوزخند می زنم
0 شطح الفحول::
ارسال یک نظر