پوشکین

رؤیا! کجاست لطف و ملاحت تو؟
کجاست جوانی آن قافیه‌های قالبی تو؟
و اینک جنگل‌ها ترق تروق می‌کنند
و دشت‌ها را گرد نقره پوشانده است
( و خواننده اینک متوقع است که قافیه یخبندان- گل خندان باشد....
بفرما، بگیر!)