۱۳۹۰ اردیبهشت ۳, شنبه
عذاب دنیوی
دیگه یواش یواش داره باورم میشه که رنجی و شکنجه ای که روان و جان ما در لحظات شادی و فراغت متحمل میشه بارها شدیدتر و عذاب آورتر از عذاب و آزار لحظات تلخ و ناشاد ماست.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
من در خانه خویش نشسته ام و در هیچ چیز از هیچ کس پیروی نمی کنم.و به ریش استادانی که نمی توانند به خود بخندند پوزخند می زنم
0 شطح الفحول::
ارسال یک نظر